Ahmet Battal

Ayrılıklar yaktı bağrım delirdim. Bakar bakar görmez olan ben oldum Evvel dostu gören gözler ben idim Şimdi bakar görmez olan...

Evvel iki sağ ve soldu Şimdi sağcı on beş oldu Makâm hırsı bizi böldü Kardeş vurduk çok da öldü Anne...

Nefesleri câna şifâ Bulan gönül çekmez cefâ Hizmet eder verir kafa Arada bul üstad yâhû Arada bul vuslat yâhû Ölüm...

Aşkın pâzârında bir güneş gördüm Sevdâsına yanıp aslını sordum Yolunda gitmeye kararı verdim Yaradan çok sevmiş Muhammet adın Tâ ezelden...

Sevdâ verdin ömrüm geçti görmedim Bu sevdân hiç söner mi ki görmezsem Çok özledim bağrım yandı gelmedin Aşkın nârı yakar...

İlim irfân yolun öğren, elinden tut kemâl ehlin Gönül bağla dost dost çağır, kapın açar dostun bir gün Hak yol...